Windmolen, foto Alan Weisman
De inwoners van Gaviotas hebben geen geweren, geen politiemacht, geen auto's, geen burgemeester, geen kerk en geen priester. Er zijn geen mobieltjes, en er is geen tv en geen internet. En niemand heeft een beroepsnaam (Quote Simon Romero, NYT).
Het begon 40 jaar geleden
Gaviotas is een gemeenschap in Colombia. Veertig jaar geleden stichtte Paolo Lugari dit dorp. Hij wilde uitproberen of je zou kunnen overleven zonder energietoevoer van buiten af. Daarvoor koos hij niet een hele mooie plek, maar juist een onherbergzaam stukje aarde. "De aarde hier is weinig vruchtbaar en het gebied ligt zo afgelegen dat niemand er wil wonen" vertelt hij. Hij startte het dorp met een groep wetenschappers en technici.
Het leven uitvinden
De nu tweehonderd inwoners van het dorp werken samen om het dorp draaiend te houden. Brandstof voor hun tractors en motoren halen ze uit hars. De hars oogsten ze van naaldbomen die ze hebben geplant. En een wip werkt als waterpomp. De uitvindingen die hun helpen te overleven zijn producten van hun verbeelding.
Een oplossing voor de toekomst
Gaviotas wordt beschouwd als een geslaagd voorbeeld van zelfredzaamheid en duurzaam leven. In hun eigen land Columbia wordt er niet zoveel aandacht meer aan het experiment besteed. Maar westerse landen die oplossingen zoeken voor duurzaam leven hebben veel belangstelling voor het dorp. Zij willen graag weten hoe deze mensen al veertig jaar overleven zonder import en export en massamedia.
Artikel: Las Gaviotas a sustainable community cut off from the world over 40 years ago
Kristin Underwood/ 16 oktober 2009/ Treehugger.com
Artikel:
Boek: Gaviotas, a village to reinvent the world
Alan Weisman/ 1998
Artikel: Gaviotas! Oasis of the imagination
Alan Weisman/30 juni 1998/ YES! Magazine
Posts
No comments:
Post a Comment